Krantenartikel

 

Eerbeekse kinderkledingwinkel voor minima dreigt te verdwijnen door
vernieuwing De Beekwal: ‘De tijd dringt’

Shirts, broeken, jassen of speelgoed. Eerbeekse minima weten
al bijna tien jaar de Stichting Kinderkledingbeurs aan de Derickxkamp
te vinden voor hun zoon of dochter.
De toekomst van de stichting is nu echter ongewis.
Doordat het pand waar de stichting in zetelt gesloopt gaat worden voor
nieuwe woonzorgappartementen, is de kans aanwezig dat de stichting verdwijnt.
,,De huurprijzen van nu kunnen wij als stichting niet betalen.”
       

 

Momenteel huist de stichting in het gebouw van de voormalige mavo.
Dat pand gaat volgend jaar tegen de vlakte zodat er nieuwe woonzorgappartementen
gebouwd kunnen worden. Dat plan is onderdeel van een complete vernieuwing van
woonzorgcentrum De Beekwal, waarbij meerdere gebouwen op die locatie gesloopt worden.

 

,,Toen we hier kwamen, wisten we dat we er uiteindelijk uit zouden moeten”,
vertelt bestuurslid Hanny Rodijk (67).
,,We zijn blij dat we er nu al bijna tien jaar gebruik van mogen maken, maar we
hebben geen andere ruimte om naartoe te gaan. We staan dus wel voor een groot probleem.”

Het is al de vierde keer dat de Eerbeekse stichting in de 33 jaar dat ze bestaat moet verhuizen.
,,Dat ging ook met veel moeite. Nu hebben we nog maar een krap half jaar de tijd om iets
nieuws te vinden.
De tijd begint dus te dringen”, zegt Rodijk.

De stichting is al langer op zoek naar een nieuw onderkomen, maar dat wil nog niet echt vlotten.
,,Wij zijn een stichting en verdienen geen geld aan de verkoop.
Daarvan houden we alleen een klein deel om het gas, water en licht te betalen”,
zegt penningmeester Metty Wenderich (61).
,,Een zoektocht naar iets nieuws in de gemeente is daarom moeilijk.
Die huurprijzen van nu kunnen wij als stichting niet betalen.”

Niet alleen minima

Volgens de twee bestuursleden komen wekelijks ongeveer vijftig mensen
langs bij het gebouw aan de Derickxlaan. ,,En dat wordt steeds meer”, zegt Rodijk.
,,Helemaal in het begin schaamden mensen zich nog om kleding te kopen bij een
tweedehands kledingwinkel, die schaamte is er nu veel minder.”

Bij de stichting komen veel mensen met een smalle beurs om zo goedkoop aan
kleding te komen, maar tegenwoordig is het ook populair onder mensen die niet
onder die groep vallen. ,,Mensen hechten er tegenwoordig aan om kleding te hergebruiken.
Dat is beter voor het milieu”, zegt Rodijk.
,,We keuren de kwaliteit van de kleding voordat die in de winkel komt.
De kwaliteit van wat hier hangt is daarom goed.”

Vrijwilligers en ontwikkelingshulp

Naast goedkoop kleding verkopen aan minima, heeft de stichting ook een andere
maatschappelijke functie. In de zaak werken zo’n 25 vrijwilligers die nog niet in het
betaalde werkveld aan de slag kunnen. ,,Bijvoorbeeld mensen die afgekeurd of depressief zijn”,
zegt Rodijk. ,,Echt werken gaat voor hen nog niet, maar door hier te werken hebben
ze toch het gevoel dat ze wat doen.
Voor sommigen is het een manier om later weer de stap naar de arbeidsmarkt te maken.
Als de stichting verdwijnt, zullen ze elders zoiets moeten vinden.”

Volgens de bestuursleden is de stichting momenteel de enige plek in de gemeente Brummen
waar minima goedkoop terecht kunnen voor hun kleding. ,,Mochten wij niks kunnen vinden
en verdwijnen, dan moeten zij daarvoor naar Apeldoorn.
Dat kost extra geld, wat ze misschien niet hebben”, zegt Rodijk. ,,Ook valt een fors bedrag weg,
zo’n 10.000 euro per jaar, dat naar goede doelen gaat zoals ontwikkelingshulp in Afrikaanse landen.”